برای دریافت نسخه ی خلاصه ی این مطلب به ادامه مطلب مراجعه کنید.
- ۱ نظر
- ۱۷ اسفند ۹۲ ، ۰۳:۳۰
- ۱۲۲۵ نمایش
برای دریافت نسخه ی خلاصه ی این مطلب به ادامه مطلب مراجعه کنید.
Loop در سوئیچ
با توجه به ترکیب بندی سوئیچ ها در شکل بالا اگر یک بسته در سوئیچ مرتبا یک مسیر را مانند شکل طی کند یک loop یا حلقه ایجاد می شود.
از آنجایی که در سوئیچ های لایه 2 نمی توان timer هایی برای از بین بردن بسته استفاده کرد این بسته در شبکه از بین نمی رود و پهنای باند شبکه را کاهش می دهد. احتمال collision هم افزایش می یابد و در نتیجه شبکه performance یا کارایی خود را از دست می دهد.
برای جلوگیری از ایجاد loop در سوئیچ از پروتکل STP استفاده می شود. Stp مخفف spanning tree protocol است. با استفاده از این پروتکل بهترین مسیر برای رسیدن به نود مقصد انتخاب می شود و از مسیر هایی که به loop ختم نمی شوند یا مسیر طولانی تری هستند استفاده نمی شود. در حقیقت پورتی که باعث ایجاد loop می شود block یا بلوکه می شود.
در پروتکل stp از بسته ای کوچک به نام BPDU که مخفف Bridge Protocol Data Unit است استفاده می شود. این بسته ها وقتی یک سوئیچ به سوئیچ دیگر متصل می شود بین سوئیچ ها رد و بدل می شوند. این بسته ها شامل شماره آیدی سوئیچ، پورت، آدرس مک و شماره هزینه یا cost هستند.
استاندارد این پروتکل در IEEE برابر IEEE 802.id می باشد.
منبع: bia2store.com
روش های به کار رفته در سوئیچ در جهت ارسال پکت ها
1. Store and Forward
2. Cut-through
3. Fragment-Free
در این روش بسته های ارسالی از طرف فرستنده بافر می شوند سپس کد crc چک می شود در صورتی که خطایی نبود بسته به مقصد هدایت می شود. در صورتی که در crc خطایی مشاهده شود بسته کنار گذاشته می شود.
در این روش سوئیچ بسته های ارسالی از نود فرستنده را دریافت کرده، آدرس مک فرستنده را ذخیره می کند و بدون چک کردن crc و خطاهای احتمالی اقدام به ارسال بسته به سمت نود گیرنده می کند.
در این روش 64 بایت اول از بسته ارسالی چک می شود اگر خطایی در این 64 بایت مشاهده نشد بسته به سمت مقصد ارسال می شود. دلیل این کار هم این است که بیشتر خطاها در 64 بایت اول اتفاق می افتد.
منبع: bia2store.com
Bridge
کار این دستگاه افزایش تعداد collosion domain می باشد در نتیجه collision کمتری در سگمنت رخ می دهد. در نتیجه پهنای باند بیشتری ایجاد می شود.
bridge و switch هر دو در لایه 2 کار می کنند. شباهت های بسیاری به هم دارند. در واقع تا این حد که سوئیچ را یک Bridge با پورت های بیشتر می توان تصور کرد. تعداد پورت های Bridge در مقایسه با سوئیچ (2،3،4،5) کمتر است.با استفاده از جدولی به نام mac address table کار خود را انجام می دهد. این جدول یا به صورت دستی تنظیم و کانفیگ می شود یا بصورت اتوماتیک کانفیگ می شود. در این جدول آدرس هر مک به شماره پورت نظیر می شود.
در ابتدا جدول خالی است. کامپیوتر فرستنده بسته ای را به سمت یک پورت bridge ارسال می کند. وقتی بسته وارد bridge شد اطلاعات کامپیوتر فرستنده از جمله مک آدرس آن برداشته می شود. یک خط در جدول اضافه می شود و آدرس مک فرستنده همراه با پورت bridge ذخیره می شوند. سپس bridge آدرس مقصد بسته را تجزیه و تحلیل می کند. سه حالت پیش می آید.
- اگر آدرس مک مقصد در جدول وجود نداشت bridge یک بسته broadcast ایجاد کرده و به همه پورت ها ارسال می کند. ماشین مقصد آدرس مک خود را مشاهده می کند و به bridge پاسخ می دهد. سپس آدرس مک مقصد و پورت متناظر با آن در جدول ذخیره می شود.
- اگر آدرس مک مقصد در جدول وجود داشت و بر اساس اطلاعات جدول، ماشین فرستنده و گیرنده در یک سمت از bridge باشند بسته ارسالی از bridge عبور نکرده و تحویل ماشین مقصد داده می شود (Filter) .
- اگر آدرس مک مقصد در جدول وجود داشت و بر اساس اطلاعات جدول، ماشین گیرنده در سمت دیگری بود bridge بسته را از خود عبور می دهد و تحویل ماشین گیرنده می دهد(Forward) .
bia2store.com :منبع