** Loop در سوئیچ **... سیستم سوئیچینگ

Loop   در سوئیچ

با توجه به ترکیب بندی سوئیچ ها در شکل بالا اگر یک بسته در سوئیچ مرتبا یک مسیر را مانند شکل طی کند یک  loop یا حلقه ایجاد می شود.

از آنجایی که در سوئیچ های لایه 2 نمی توان timer هایی برای از بین بردن بسته استفاده کرد این بسته در شبکه از بین نمی رود و پهنای باند شبکه را کاهش می دهد. احتمال collision هم افزایش می یابد و در نتیجه شبکه performance  یا کارایی خود را از دست می دهد.

برای جلوگیری از ایجاد loop در سوئیچ از پروتکل STP استفاده می شود. Stp مخفف spanning tree protocol است. با استفاده از این پروتکل بهترین مسیر برای رسیدن به نود مقصد انتخاب می شود و از مسیر هایی که به loop ختم نمی شوند یا مسیر طولانی تری هستند استفاده نمی شود. در حقیقت پورتی که باعث ایجاد loop می شود block یا بلوکه می شود.

در پروتکل stp از بسته ای کوچک به نام BPDU که مخفف Bridge Protocol Data Unit است استفاده می شود. این بسته ها وقتی یک سوئیچ به سوئیچ دیگر متصل می شود بین سوئیچ ها رد و بدل می شوند. این بسته ها شامل شماره آیدی سوئیچ، پورت، آدرس مک و شماره هزینه یا cost هستند.

استاندارد این پروتکل در IEEE برابر IEEE 802.id می باشد.

منبع: bia2store.com

** Bridge **... سیستم سوئیچینگ

Bridge

کار این دستگاه افزایش تعداد collosion domain می باشد در نتیجه collision  کمتری در سگمنت رخ می دهد. در نتیجه پهنای باند بیشتری ایجاد می شود.

  bridge و switch هر دو در لایه 2 کار می کنند. شباهت های بسیاری به هم دارند. در واقع تا این حد که سوئیچ را یک  Bridge با پورت های بیشتر می توان تصور کرد. تعداد پورت های Bridge در مقایسه با سوئیچ (2،3،4،5) کمتر است.

• روش کار Bridge
  

با استفاده از جدولی به نام mac address table کار خود را انجام می دهد. این جدول یا به صورت دستی تنظیم و کانفیگ می شود یا بصورت اتوماتیک کانفیگ می شود. در این جدول آدرس هر مک به شماره پورت نظیر می شود.

•  Learn در bridge 
  

در ابتدا جدول خالی است. کامپیوتر فرستنده بسته ای را به سمت یک پورت  bridge ارسال می کند. وقتی بسته وارد   bridge شد اطلاعات کامپیوتر فرستنده از جمله مک آدرس آن برداشته می شود. یک خط در جدول اضافه می شود و آدرس مک فرستنده همراه با پورت bridge ذخیره می شوند. سپس bridge آدرس مقصد بسته را تجزیه و تحلیل می کند. سه حالت پیش می آید.

- اگر آدرس مک مقصد در جدول وجود نداشت bridge یک بسته broadcast ایجاد کرده و به همه پورت ها ارسال می کند. ماشین مقصد آدرس مک خود را مشاهده می کند و به bridge پاسخ می دهد. سپس آدرس مک مقصد و پورت متناظر با آن در جدول ذخیره می شود.

- اگر آدرس مک مقصد در جدول وجود داشت و بر اساس اطلاعات جدول، ماشین فرستنده و گیرنده در یک سمت از bridge  باشند بسته ارسالی از bridge عبور نکرده و تحویل ماشین مقصد داده می شود (Filter) .

- اگر آدرس مک مقصد در جدول وجود داشت و بر اساس اطلاعات جدول، ماشین گیرنده در سمت دیگری بود bridge بسته را از خود عبور می دهد و تحویل ماشین گیرنده می دهد(Forward) .

 bia2store.com :منبع

** Collision Domain **... سیستم سوئیچینگ

Collision Domain 

به محدوده ای می گویند که یک collision در آن محدوده اتفاق می افتد. کامپیوتر ها و ایستگاه های  موجود در آن دومین در برابر این اتفاق آگاهی لازم را بدست می آورند. هر چه تعدادcollision domain بیشتر باشد بهتر است.

• Hub

تمام کامپیوتر هایی که به hub وصل هستند عضو یک collision domain هستند. قادر به ایجاد collision  domain جداگانه نیست.

• Bridge

قادر به تفکیک collision domain می باشد. هر پورت bridge یک collision domain است.

 

• Switch

هر پورت سوئیچ قادر به شکستن collision هستند یعنی هر پورت سوئیچ یک collision domain است.

• Router

قادر به ایجاد Collision domain جدا گانه است یعنی بسته های collison از اینترفیس روتر ها عبور نمی کند. هر اینترفیس روتر یک collision domain است.

 

در شکل زیر

•  9تا collision domain داریم.
• در سمت چپ روی هر پورت سوئیچ یک collision domain داریم. در سمت چپ 5 collision domain داریم.
• در سمت بالا روی هر پورت bridge یک collision domain داریم. در سمت بالا 3 collision domain داریم.
• در سمت پایین روی هاب یک collision domain داریم.
•  3 تا broadcast domain داریم.
• از آنجایی که 3 تا اینترفیس یا پورت در روتر فعال است پس 3 تا  broadcast domain داریم. روی   switch و hub و bridge هر کدام یک broadcast domain داریم.

منبع: bia2store.com