شبیه ساز سیستمی است که تلاش دارد تا تجربه پرواز یک هواپیما را به صورت
واقعی در نزدیک ترین شرایط ممکن شبیه سازی نماید.انواع شبیه ساز پرواز از
یک بازی ویدیویی تا اندازه واقعی یک کاکپیت هواپیما وجود داشته که بر روی
پایه های هیدرولیکی قرار دارد و توسط یک کامپیوتر بسیار پیشرفته هدایت
میشود.شبیه سازهای پرواز به صورت گسترده ای توسط صنعت هوانوردی و امور
نظامی برای آموزش خلبان ها بازسازی سوانح پروازی و یا حتی برای پیشرفت و
بهینه سازی هواپیماهای موجود به کار گرفته میشود.
به دلیل اینکه
آموزش با هواپیماهای واقعی برای شروع کار بسیار هزینه بر و پرخطر بوده از
همان ابتدا روش های مختلفی به وجود آمد تا یک خلبان بتواند هدایت یک
هواپیما را بدون برخاستن از روی زمین تحت شرایط مختل جوی و یا اشکالات
مختلف جوی و یا اشکالات مختلف فنی بر عهده گیرد.
یکی از نمونه های
اولین سیمیلاتورها در سال 1910 طراحی گردید از یک بشکه که بر روی یک تسمه
گرد قرار داشت تشکیل شده بود.از دستگاههای الکتروماتیکی برای این هدف به
کار گرقته شد(شناخته ترین آنها link trainer بود)که در سال 1930 بعضی از
حرکتهای مکانیکی را شبیه سازی می کرد.ولی این دستگاه پس از مدتی پیشرفته تر
شده شامل نشان دهنده ها نیز گشت که در طول جنگ دوم جهانی و پس از آن توسط
بعضی از کشورها به کار گرفته شد.
دستگاه آموزش ناوبری هوایی
celestial navigation trainer در سال 1941 شامل سازه ای عظیم به ارتفال
7/13 متر بود که میتوانست تمامی خدمه یک بمب افکن را درون خود جای داده و
آنها را برای انجام یک ماموریت شبانه آموزش دهد.در سال 1940 کامپیوتر های
لامپی و آنالوگ به کار گرفته شد.در سال 1948 کورتیس رایت شبیه ساز هواپیمای
strato cruiser را به شرکت هواپیمایی پن آمریکن تحویل داد.این اولین شبیه
ساز کاملی بود که به یک شرکت هواپیمایی تحویل می گردید.
استفاده از
کامپیوترهای دیجیتال برای شبیه سازی پرواز از دهه شصت میلادی آغاز
گردید.نسل جدید شبیه ساز singer شامل کاکپیتی بود که درون یک محفظه ی فلزی
قرار داشت و فقط سه درجه حرکت در جهات مختلف داشت ولی این دستگاه در سال
1964 پیشرفت کرده و حرکت آن به 10 درجه در جهات مختلف افزایش یافت.
در
سال 1969 شبیه سازهای مخصوص شرکتهای هواپیمایی بکار گرفته شد که بازوهای
هیدرولیکی حرکت شبیه سازرا در طول محورهای مختلف هدایت میکردند و شبیه
سازها با حرکت در طول شش محور به کار گرفته شدند.
در سال 1977 شبیه
سازهای شرکت های هواپیما مجهز به کامپیوتر هایی شدند که در درون کاکپیت
قرار می گرفتند و هدایت شبیه ساز توسط معلم پرواز از درون شبیه ساز امکان
پذیر بود.در طی این دوران زاویه دید خدمه تحت آموزش فقط در حد 28 درجه
محدود میشد.اما از سال 1980 به بعد در کیفیت دید پروازی تغییرات بسیاری رخ
داد که نمونه شناخته شده آن سیمیلاتور پروازی مایکروسافت است از سال 2000
به بعد مایکروسافت و بعضی از دیگر شرکتهای کامپیوتری اقدام به ساخت شبیه
ساز برای کامپیوترهای خانگی زدند که از موفق ترین آنها شبیه ساز FS2002 و
FS2004 وFSX بوده که نسخه ی FSX از بقیه ی نسخه ها کامل تر و جذاب تر بوده و
قاعدتا سیستم بالاتری را نیاز دارد و لی اگر شما سیستم کامپیوترتان سیستم
معمولی ای است میتوانید از FS2004 استفاده کنید.این سیمیلاتور ها مربوط به
شرکت مایکروسافت است .برخلاف تصور عامه از شبیه سازهای پرواز کمتر برای
آموزش پرواز هواپیماها استفاده میشود و بیشتر برای آشنایی خدمه پرواز در به
کارگیری هواپیما و سیستم های آن در وضعیت علی معمولی و شرایط اظطراری
استفاده می گردد.
- ۰ نظر
- ۰۲ دی ۹۲ ، ۱۹:۱۱
- ۶۶۹ نمایش